Het waanzinnig mooie west Australië
Blijf op de hoogte en volg Soraya
19 Mei 2014 | Australië, Monkey Mia
Lieve allemaal,
De volgende ochtend toen we wakker werden was het bewolkt. We kwamen in een mijn plaatsje aan en het zag er heel somber uit. We besloten om verder te rijden naar het volgende plaatsje genaamd Dampier. Dat is de plaats waar Red Dog, de bekende Australische hond telkens naar toe kwam. Er was een monument van de hond en een aantal plaatsen in dit dorpje was te zien in de film. Omdat het weer er somber uit zag en het nog vroeg in de morgen was besloten we om verder te rijden. Het weer werd helaas niet beter en bij de benzine station vertelde ze ons dat er veel regen is voorspeld. We besloten daarom om snel door te rijden naar ons kampeer bestemming voordat de wegen afgesloten zouden worden door de regen. Terwijl we aan het rijden waren begon het heel hard te regenen, al snel lag er veel water op de weg. Vervolgens reden we in floodways, we reden in enkele dat leek alsof we in een rivier reden. Heel erg bizar om te zien hoe snel er zoveel water op de weg komt. Het was best spannend om te rijden want we hebben een normale auto, geen 4WD. Daarnaast moesten we verder rijden omdat het dichtstbijzijnde benzine station een paar km rijden was. De floodways werden steeds hoger en het water kwam tot aan de deurhendel. Inmiddels was het ook druk op de weg, veel road trains reden achter elkaar. De laatste floodway waar we door heen moesten was zo groot dat de jongens er niet zeker van waren om er door heen te rijden. We stonden langs de weg en een tegemoet komende auto kwam naar ons toe om te vragen of alles in orde was. Hij legde ons uit in welke versnelling we moesten rijden en dat er daarna er een benzine station was met camping dus dat we daar konden verblijven.
Toen we aankwamen bij het benzine station zagen de Fransen andere Fransen die ze hadden leren kennen in Perth. We hadden met zijn alle op het parkeerplaats ons eigen kamp opgezet, een aantal waren gitaar aan het spelen en het was echt een typisch backpackers gevoel. Er kwamen steeds meer mensen, de weg waarvan wij vandaan kwamen was gesloten vanwege 1.7m hoog water. De volgende morgen toen het gestopt was met regenen controleerde de jongens de auto en toen kwamen we erachter dat we onze bumper waren verloren. Daarnaast was er water in de olie gekomen van al het regenen dus moesten we wachten op een monteur. Het enige probleem was dat de monteur niet naar ons toe kon komen vanwege de afgesloten weg. Gelukkig was het die dag heerlijk weer en hadden we op het gras kaartspellen gespeeld en 's avonds kwamen de gitaren weer tevoorschijn. Het werd steeds drukker bij de road house en je leert al snel iedereen kennen. De volgende ochtend was de weg open en dat was heel erg fijn want we wilde weer verder reizen. De monteur kwam eind in de morgen en vertelde ons dag we weer verder konden reizen. We moesten een aantal uur rijden maar eind in de middag kwamen we aan bij Exmouth strand. We waren net op tijd voor de zonsondergang en iedereen was blij om het strand weer te zien en dat we weer onderweg waren.
De andere Fransen kwamen we op de camping weer tegen en die nacht hadden we helaas geen geluk met het weer. Midden in de nacht begon het ineens heel hard te waaien, onweren en regenen. De tent waarin we sliepen was helemaal ondergelopen met water dus die avond hebben we met zijn 4e in de auto moeten slapen. Helaas was de auto ook niet regenbestendig want er kwam zelfs regen in de auto. Die nacht hadden we weinig geslapen. De volgende dag was het een sombere dag maar we zijn toch naar het strand gegaan en die dag hebben we gesand board. Dat was echt super leuk, er waren veel duinen dus we hebben ons goed vermaakt.
De dag daarna zat het weer ons gelukkig wel mee, we hadden ons wekkertje extra vroeg gezet zodat we de hele dag hebben om te genieten. Die dag reden we in het national park waar we wandelingen hebben gemaakt en vervolgens zijn we naar Turquise bay gegaan. Dat is een baai met een hele blauwe zee. Er is ook veel reef dus je kan er veel vissen zien en zelfs schildpadden. Die dag hebben we drie schildpadden gezien en verder hebben we gezwommen, gesnorkeld en liggen zonnen.
De volgende dag moesten we veel rijden maar we maakte een stop op het strand om te lunchen. Inmiddels waren we aangekomen op shark bay. Er zitten wel haaien in de baai maar het zijn geen gevaarlijke haaien. Vervolgens kwamen we aan op ons kampeer plaats vlak voor Monkey Mia. Voor we onze tent op gingen zetten keken we naar de zonsondergang. De zonsondergang in western Australië zijn heel mooi en gaat snel voorbij. Tijdens de zonsondergang kon je al voelen dat het 's avonds af koelt. Ik had al mijn dikke truien en warme kleding aangetrokken. We sliepen dit keer met onze tent naast het strand. Die nacht hoorde je de golven van de zee en dat was heel fijn. De volgende morgen was het zo speciaal om de zonsopgang te zien en wakker te worden op het strand. Daarnaast was er nog een ander stelletje en voor de rest niemand, heel erg leuk.
Die morgen zijn we naar Monkey Mia gegaan om de dolfijnen te spotten. We hebben er enkele gezien en ze kwamen heel dichtbij omdat ze gevoerd werden in het national park. In de ochtend was het nog fris dus bij de eerste lagoon waar we aankwamen hebben we niet gezwommen. Toen we bij het volgende strand aankwamen was het een stuk warmer geworden en daar hebben we wel gezwommen en liggen zonnen. Het water was zo helder dat we zelfs in de verte schildpadden zagen! We wilden lunchen op een ander strand en zijn door gereden naar Shell beach. Het woord zegt het al, een schelpen strand. Maar wat een onwijs mooi strand, alle schelpen zijn klein en wit. Het water is onwijs blauw en de zee in dit gedeelte is twee keer zo zout dus je kan er drijven. Pauline en ik wilde er de hele dag blijven omdat het strand zo mooi was maar helaas was het tijd om verder te rijden naar onze nieuwe kampeerbestemming.
Ook dit keer moesten we veel uur rijden en toen we er eenmaal aankwamen bleek dat er helemaal geen camping was. Dus dat betekende dat we een paar uur terug moesten rijden. De afstanden in Australië zijn ver van elkaar en daarom rij je al snel een uur voordat je een benzinestation ziet of een kampeerplaats. Die avond kwamen we laat aan op onze kampeerplaats. Inmiddels was het nog kouder dan e avond daarvoor. Dat komt omdat we steeds verder naar het Zuiden reizen en dan wordt het steeds kouder. Terwijl de meiden aan het koken waren, hadden de mannen een kampvuur gemaakt. Dat was erg gezellig en lekker warm. De volgende morgen zijn we naar Kalbari national park gegaan. Daar hebben we wandelingen gemaakt langs de gorges en de rode rots achtige bergen. In de zomer kan het maar liefst 50 graden worden daarom kan je hier alleen in de ochtend of avond naar toe. Het is nu herfst maar het was er wel heel warm en het werd steeds warmer. Het uitzicht op sommige plekken was zo indrukwekkend en je voelt je er heel klein. Het lijkt een beetje op de grand canyon maar dan is het hier groener en zijn de rotsen in verschillende kleuren rood. Het was fijn om hier te wandelen na alle mooie stranden was het fijn om een ander mooi gedeelte van de natuur te zien. Na de wandelingen reden we door naar Kalbari strand, daar zijn de golven onwijs hoog en was het een stuk frisser door de wind.
Die avond was het onze laatste avond, we hadden het over onze reis en vonden het jammer dat het eind al in zicht is. Voordat we in Perth aan kwamen zijn we naar de Pinnacles. Wat een indrukwekkend gezicht! We reden in de woestijn en overal om ons heen staan de pinnacles en dat zijn hoge pilaren van limestone. Sommige zijn maar liefst 4m hoog. Na de pinnacles kwamen we al snel aan in Perth, tijdens het inleveren van onze huurauto hadden we wat problemen. Tijdens de floodways waren we onze bumper verloren en in eerste instantie vertelde ze ons dat we de bumper moesten betalen maar na lang gedoe en veel uitzoeken hebben we toch gelijk gekregen en hoefde we het niet te betalen.
Perth is overigens een hele leuke stad! Ik zou er graag langer willen blijven, de mensen die ik in het hostel had leren kennen waren heel aardig. Het was al een lange tijd geleden dat ik in een hostel had geslapen maar toen ik afscheid van Perth moest nemen wilde iedereen in het hostel dat ik bleef. In Perth heb ik veel gezien en gedaan, ik ben een dag naar Frementale geweest. Dat was een hele leuke plaatst en ziet er een beetje westers uit met de oude gebouwen. Verder heb ik na een hele lange tijd weer salsa gedanst op een salsa feestje in Perth. Afscheid nemen van iedereen blijft elke keer lastig maar de nieuwe avonturen die nog gaan komen blijven altijd een spannend en leuk vooruit zicht!
Veel liefs en xxxjes
De volgende ochtend toen we wakker werden was het bewolkt. We kwamen in een mijn plaatsje aan en het zag er heel somber uit. We besloten om verder te rijden naar het volgende plaatsje genaamd Dampier. Dat is de plaats waar Red Dog, de bekende Australische hond telkens naar toe kwam. Er was een monument van de hond en een aantal plaatsen in dit dorpje was te zien in de film. Omdat het weer er somber uit zag en het nog vroeg in de morgen was besloten we om verder te rijden. Het weer werd helaas niet beter en bij de benzine station vertelde ze ons dat er veel regen is voorspeld. We besloten daarom om snel door te rijden naar ons kampeer bestemming voordat de wegen afgesloten zouden worden door de regen. Terwijl we aan het rijden waren begon het heel hard te regenen, al snel lag er veel water op de weg. Vervolgens reden we in floodways, we reden in enkele dat leek alsof we in een rivier reden. Heel erg bizar om te zien hoe snel er zoveel water op de weg komt. Het was best spannend om te rijden want we hebben een normale auto, geen 4WD. Daarnaast moesten we verder rijden omdat het dichtstbijzijnde benzine station een paar km rijden was. De floodways werden steeds hoger en het water kwam tot aan de deurhendel. Inmiddels was het ook druk op de weg, veel road trains reden achter elkaar. De laatste floodway waar we door heen moesten was zo groot dat de jongens er niet zeker van waren om er door heen te rijden. We stonden langs de weg en een tegemoet komende auto kwam naar ons toe om te vragen of alles in orde was. Hij legde ons uit in welke versnelling we moesten rijden en dat er daarna er een benzine station was met camping dus dat we daar konden verblijven.
Toen we aankwamen bij het benzine station zagen de Fransen andere Fransen die ze hadden leren kennen in Perth. We hadden met zijn alle op het parkeerplaats ons eigen kamp opgezet, een aantal waren gitaar aan het spelen en het was echt een typisch backpackers gevoel. Er kwamen steeds meer mensen, de weg waarvan wij vandaan kwamen was gesloten vanwege 1.7m hoog water. De volgende morgen toen het gestopt was met regenen controleerde de jongens de auto en toen kwamen we erachter dat we onze bumper waren verloren. Daarnaast was er water in de olie gekomen van al het regenen dus moesten we wachten op een monteur. Het enige probleem was dat de monteur niet naar ons toe kon komen vanwege de afgesloten weg. Gelukkig was het die dag heerlijk weer en hadden we op het gras kaartspellen gespeeld en 's avonds kwamen de gitaren weer tevoorschijn. Het werd steeds drukker bij de road house en je leert al snel iedereen kennen. De volgende ochtend was de weg open en dat was heel erg fijn want we wilde weer verder reizen. De monteur kwam eind in de morgen en vertelde ons dag we weer verder konden reizen. We moesten een aantal uur rijden maar eind in de middag kwamen we aan bij Exmouth strand. We waren net op tijd voor de zonsondergang en iedereen was blij om het strand weer te zien en dat we weer onderweg waren.
De andere Fransen kwamen we op de camping weer tegen en die nacht hadden we helaas geen geluk met het weer. Midden in de nacht begon het ineens heel hard te waaien, onweren en regenen. De tent waarin we sliepen was helemaal ondergelopen met water dus die avond hebben we met zijn 4e in de auto moeten slapen. Helaas was de auto ook niet regenbestendig want er kwam zelfs regen in de auto. Die nacht hadden we weinig geslapen. De volgende dag was het een sombere dag maar we zijn toch naar het strand gegaan en die dag hebben we gesand board. Dat was echt super leuk, er waren veel duinen dus we hebben ons goed vermaakt.
De dag daarna zat het weer ons gelukkig wel mee, we hadden ons wekkertje extra vroeg gezet zodat we de hele dag hebben om te genieten. Die dag reden we in het national park waar we wandelingen hebben gemaakt en vervolgens zijn we naar Turquise bay gegaan. Dat is een baai met een hele blauwe zee. Er is ook veel reef dus je kan er veel vissen zien en zelfs schildpadden. Die dag hebben we drie schildpadden gezien en verder hebben we gezwommen, gesnorkeld en liggen zonnen.
De volgende dag moesten we veel rijden maar we maakte een stop op het strand om te lunchen. Inmiddels waren we aangekomen op shark bay. Er zitten wel haaien in de baai maar het zijn geen gevaarlijke haaien. Vervolgens kwamen we aan op ons kampeer plaats vlak voor Monkey Mia. Voor we onze tent op gingen zetten keken we naar de zonsondergang. De zonsondergang in western Australië zijn heel mooi en gaat snel voorbij. Tijdens de zonsondergang kon je al voelen dat het 's avonds af koelt. Ik had al mijn dikke truien en warme kleding aangetrokken. We sliepen dit keer met onze tent naast het strand. Die nacht hoorde je de golven van de zee en dat was heel fijn. De volgende morgen was het zo speciaal om de zonsopgang te zien en wakker te worden op het strand. Daarnaast was er nog een ander stelletje en voor de rest niemand, heel erg leuk.
Die morgen zijn we naar Monkey Mia gegaan om de dolfijnen te spotten. We hebben er enkele gezien en ze kwamen heel dichtbij omdat ze gevoerd werden in het national park. In de ochtend was het nog fris dus bij de eerste lagoon waar we aankwamen hebben we niet gezwommen. Toen we bij het volgende strand aankwamen was het een stuk warmer geworden en daar hebben we wel gezwommen en liggen zonnen. Het water was zo helder dat we zelfs in de verte schildpadden zagen! We wilden lunchen op een ander strand en zijn door gereden naar Shell beach. Het woord zegt het al, een schelpen strand. Maar wat een onwijs mooi strand, alle schelpen zijn klein en wit. Het water is onwijs blauw en de zee in dit gedeelte is twee keer zo zout dus je kan er drijven. Pauline en ik wilde er de hele dag blijven omdat het strand zo mooi was maar helaas was het tijd om verder te rijden naar onze nieuwe kampeerbestemming.
Ook dit keer moesten we veel uur rijden en toen we er eenmaal aankwamen bleek dat er helemaal geen camping was. Dus dat betekende dat we een paar uur terug moesten rijden. De afstanden in Australië zijn ver van elkaar en daarom rij je al snel een uur voordat je een benzinestation ziet of een kampeerplaats. Die avond kwamen we laat aan op onze kampeerplaats. Inmiddels was het nog kouder dan e avond daarvoor. Dat komt omdat we steeds verder naar het Zuiden reizen en dan wordt het steeds kouder. Terwijl de meiden aan het koken waren, hadden de mannen een kampvuur gemaakt. Dat was erg gezellig en lekker warm. De volgende morgen zijn we naar Kalbari national park gegaan. Daar hebben we wandelingen gemaakt langs de gorges en de rode rots achtige bergen. In de zomer kan het maar liefst 50 graden worden daarom kan je hier alleen in de ochtend of avond naar toe. Het is nu herfst maar het was er wel heel warm en het werd steeds warmer. Het uitzicht op sommige plekken was zo indrukwekkend en je voelt je er heel klein. Het lijkt een beetje op de grand canyon maar dan is het hier groener en zijn de rotsen in verschillende kleuren rood. Het was fijn om hier te wandelen na alle mooie stranden was het fijn om een ander mooi gedeelte van de natuur te zien. Na de wandelingen reden we door naar Kalbari strand, daar zijn de golven onwijs hoog en was het een stuk frisser door de wind.
Die avond was het onze laatste avond, we hadden het over onze reis en vonden het jammer dat het eind al in zicht is. Voordat we in Perth aan kwamen zijn we naar de Pinnacles. Wat een indrukwekkend gezicht! We reden in de woestijn en overal om ons heen staan de pinnacles en dat zijn hoge pilaren van limestone. Sommige zijn maar liefst 4m hoog. Na de pinnacles kwamen we al snel aan in Perth, tijdens het inleveren van onze huurauto hadden we wat problemen. Tijdens de floodways waren we onze bumper verloren en in eerste instantie vertelde ze ons dat we de bumper moesten betalen maar na lang gedoe en veel uitzoeken hebben we toch gelijk gekregen en hoefde we het niet te betalen.
Perth is overigens een hele leuke stad! Ik zou er graag langer willen blijven, de mensen die ik in het hostel had leren kennen waren heel aardig. Het was al een lange tijd geleden dat ik in een hostel had geslapen maar toen ik afscheid van Perth moest nemen wilde iedereen in het hostel dat ik bleef. In Perth heb ik veel gezien en gedaan, ik ben een dag naar Frementale geweest. Dat was een hele leuke plaatst en ziet er een beetje westers uit met de oude gebouwen. Verder heb ik na een hele lange tijd weer salsa gedanst op een salsa feestje in Perth. Afscheid nemen van iedereen blijft elke keer lastig maar de nieuwe avonturen die nog gaan komen blijven altijd een spannend en leuk vooruit zicht!
Veel liefs en xxxjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
